شما با یک مدل مشتاق به کار تماس گرفته اید (برای حصول مقصود این مقاله، فرض می کنیم که او یک خانم است) و می خواهید بدانید که چگونه کار را با او پیش ببرید. من به شما توصیه می کنم که اگر امکانش وجود دارد ابتدا با او ملاقات کنید. ملاقات حضوری تصویر خوبی از شخصیت او، سطح اعتماد به نفس و ظاهر فیزیکی اش در اختیار شما قرار می دهد و جوی دوستانه بین شما ایجاد خواهد کرد. عکاسان اغلب برای ارزیابی مدل های احتمالی، چند عکس آزمایشی از آنها می گیرند.
حداقل کاری که می توانید بکنید این است که از تماس های فاقد شخصیت مثل پیام متنی و پیغام های اینترنتی فراتر رفته و به او تلفن بزنید تا درباره انتظارات او و نیازهای خودتان با هم صحبت کنید. بخشی از لذت و تفریح عکاسی مدلینگ به صورت منظم، ملاقات با آدم های جدید و ارتقای توانایی های شما در ارتباطات مردمی است. من در گذشته خجالتی بوده و حقیقتا سخنور خوبی نبودم. باید یاد می گرفتم که چگونه یک مکالمه را شروع کنم و واقعا به حرف مدلم گوش بدهم. اگر با خودتان راحت باشید، حس اعتماد به نفس را به مدل هم انتقال می دهید که باعث می شود او در برابر شما احساس راحتی کند، این کار با تمرین به دست می آید.
توصیه من برای ملاقات با مدل در آغاز عکاسی مدلینگ این است که همان ابتدا دوربینتان را بیرون نیاورید، بلکه مدتی آن را در کیفش باقی بگذارید و شروع کنید به صحبت کردن با مدل. اگر بتوانید حوزه های علایق مشترکتان را پیدا کنید، موانعی که در سر راه ارتباط شما وجود دارد سریع تر شکسته خواهند شد. از او درباره تجربیات عکاسی مدلینگ قبلی اش یا لباس و آرایشش سوال کنید و خالصانه به پاسخ هایش علاقه نشان دهید.
به یاد داشته باشید که او ممکن است از قرار گرفتن در برابر دوربین عکاسی که او را نمی شناسد کمی عصبی و آشفته شود.
من با این رویکرد واقع گرایانه عکاسی می کنم که به جز در شرایطی که مدل بسیار با تجربه باشد، عکس های سی دقیقه اول عکاسی به ندرت ممکن است عالی از آب در بیاید. این زمانی است که برای ایجاد رابطه ای میان شما لازم است تا مدل در برابر شما و دوربینتان احساس راحتی کند. اگر در لوکیشن عکاسی می کنید، پیشنهاد من این است که بهترین محل های لوکیشن را برای نیمه دوم عکاسی بگذارید.
اگر محل عکاسی مدلینگ استودیو است، من معتقد به قدرت موسیقی در ایجاد یک محیط و جو راحت هستم. من دستگاه پخش موسیقی را فراهم کرده و از مدل می خواهم که آهنگ مورد علاقه اش را با خود بیاورد. این آهنگ به عنوان موسیقی پس زمینه پخش خواهد شد تا امکان مکالمه و تعامل نیز فراهم باشد. برای حین کار عکاسی نیز من برای خود تعدادی قانون تعیین کرده ام. من دریافته ام که مدل ها مایل اند هر چند وقت یک بار با نشان دادن عکس ها در نمایشگر دوربین در جریان پیشرفت کار قرار بگیرند. آنها اغلب شکل های ناجور یا بند سوتین افتاده را در عکس ها پیدا کرده و پیشنهادهایی برای بهتر شدن کارشان ارائه می کنند. این کار مدل را در روند کار مشارکت می دهد. بعضی مدل ها به من گفته اند که دوست ندارند با عکاسانی که از این کار سر باز می زنند کار کنند. همیشه در تعاملات خود حرفه ای باشید و محترمانه رفتار کنید. این به این معنی نیست که نباید به شما خوش بگذرد، بلکه برعکس ممکن است بهترین نظری که در پایان کار دریافت می کنید این باشد : از کار با شما بسیار لذت بردم.
اگر دارید کار مفهومی انجام می دهید و با کانسپت کار می کنید، عکس های مفهومی را در ذهن خود یا در گوشی تلفنتان نگه دارید، عکس های مدل های دیگر را به مدل خود نشان ندهید. هنگام عکاسی باید با مدل خود به مثابه مهم ترین فرد موجود در جهان برخورد کنید.
ستایش کردن مدل هنگام عکاسی مدلینگ به او نیروی مثبت می دهد و او را تشویق می کند که بهتر عمل کند. این که صرفا لنز دوربین خود را به سمت او گرفته و پشت سر هم عکس بگیرید، برای مدل مانند کار کردن در خلا است. اگر هنگام عکاسی با مدل صحبت کنید، جو رفاقت ایجاد خواهید کرد و خواهید دید که وقتی به خوبی و مثل یک تیم عمل کنید، کار عکاسی بسیار روان خواهد شد. مدل صدای کلیک یا نور فلش را این طور تعبیر می کند که ظاهر یا موقعیت مناسب را یافته و تشویق می شود که ژست های تازه ای پیدا کند.
مدل های جدید و بی تجربه به هدایت نیاز دارند. برایشان توضیح دهید که لازم نیست حتما به دوربین نگاه کنند و بسیاری از جذاب ترین عکس ها زمانی ایجاد می شوند که مدل به سمت دیگری نگاه می کند. به جلو و عقب بروید و اطراف مدل حرکت کنید، از او بخواهید که ژستو موقعیتش را به دلخواه خود تغییر دهد و وقتی به یک حالت عالی رسید، زمان آن است که با گفتن یک کلمه تشویق آمیز او را متوقف کرده و سعی کنید آن عکس را با تنظیمات کوچک بهبود ببخشید.
در مورد مدل های تازه کار لازم است که نحوه حرکت و اصلاح ژست و موقعیت، با حرکات کوچک تدریجی به آنها نشان داده شود. روش دیگر که به همان اندازه قابل قبول است، این است که آزادانه از مدل عکس بگیرید و اجازه دهید عکس به صورت طبیعی و با تنطیماتی اندک از سوی شما اتفاق بیفتد. تنوع در احساس و بیان مهم است. مطمئنا نمی خواهید دوربینتان پر از عکس هایی شود که همگی احساس یکسانی دارند. از مدل خود بخواهید چیزهایی را به یاد بیاورد که به او حس شادی، ناراحتی، افسردگی یا هر حس دیگری که به ذهنش می رسد می دهند. وقتی که از ارتباط خود با او مطمئن شدید، از او بخواهید که نقش حالت های مختلف را برایتان بازی کند. حالت های متنوعی مثل دهان باز، نیمه باز و بسته و حتی حالت چشم های بسته را هم باید امتحان کنید. می توانید از مدل بخواهید چشمهایش را ببندد، چیزی را تصور کند و قبل از گرفته شدن عکس چشم هایش را باز کند، این کار نتایج خوبی به دست می دهد. از حرکت حتی تا اندازه تار شدن عکس استفاده کنید. رقصیدن اغلب حس خوشی ایجاد کرده و مدل را از نظر فیزیکی آرام می کند.از آنجا که رقصنده ها نسبت به بدن خود آگاهی فوق العاده ای دارند، اغلب مدل های شگفت انگیزی از آنها در می آید.
یکی از بهترین توصیه هایی که من دریافت کردم، این است که در نظر داشته باشم این تنها مرتبه ای است که من با این مدل در یک مکان قرار می گیرم، بنابراین باید نهایت استفاده را از این فرصت ببرم. من قبلا در طول سه ساعت عکاسی تا ۲۰۰ عکس می گرفتم. اکنون در این زمان بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ عکس می گیرم. اگر تعداد عکس های ممکن را به حداکثر برسانید، احتمال بیشتری وجود دارد که بتوانید آن عکس عالی با ژست مناسب و احساس درست را بگیرید.
وقتی عکاسی به پایان رسید، سریع و حرفه ای عمل کنید. مدل شما برای دیدن نتایج بسیار مشتاق و هیجان زده است. سعی کنید بیش از حد لزوم او را منتظر نگذارید. هر عکاسی روش خود را برای انجام این فرآیند دارد. انتخاب من این است که به همراه عکس های RAW، عکس های کوچک Jpeg می گیرم و مجموعه ای از Jpeg ها را به صورت خصوصی در حساب فلیکر خود قرار داده و به وسیله ایمیل مدل را به دیدن آنها دعوت می کنم. این کار می تواند در غروب یا شب روز عکسبرداری انجام شود و پس از آن من روی عکس های انتخابی مدل به همراه عکس های مورد نظر خودم کار خواهم کرد، در کمال تعجب این دو فقط گاهی با هم یکی می شوند. سپس من عکس هایی را که ویرایش کرده ام در اندازه کوچک وب سایز (web size) به او ایمیل می کنم تا آنها را هر طور صلاح می داند در وب قرار دهد.
بهترین کار این است که زمانی که حداقل ۸ یا ۱۰ عکس با کیفیت دارید، به این وبسایت ها ملحق شوید تا مدل ها توانایی های شما را ببینند. هنگام عکاسی از دوستان و آشنایان حتما برای قرار دادن تصاویرشان در وب از آنها اجازه بگیرید.
فیس بوک جای فوق العاده ای برای آشنایی با مدل ها و آرایشگران و الهام گرفتن از عکاسان دیگر است. من یک صفحه شخصی و همچنین یک صفحه هواداران دارم که در آنجا کار عکاسی خود را تبلیغ می کنم. اکثر مدل هایی که از آنها عکس می گیرید، در فیس بوک صفحه دارند و افراد دیگری را در این صنعت می شناسند. خرده فروشان فشن زنانه، هم جریان اصلی و هم کمپانی های تولید لباس های متفاوت، صفحاتی در فیسبوک دارند و شما خیلی زود در شبکه ای از مدل ها، عکاسان و هنرمندان آرایشگر قرار خواهید داشت. ایده خوبی است که وقتی کار تاثیرگذاری از آنها می بینید، زیر عکسشان کامنت بگذارید و به این ترتیب برایشان شناخته شده شوید تا آنها هم وقتی کار شما را می بینند، شما را تشویق کنند.
همچنین گروه هایی از زنان شاغل در این صنعت و هنرمندان همکار وجود دارد که شما می توانید با آنها کار کنید یا از میان آنها همکارانی برای پروژه های خود بیابید. وقتی تعداد کارهایتان زیاد شد، حتما یک وبسایت هم برای خود راه اندازی کنید زیرا همه مردم از فیسبوک استفاده نمی کنند. تعدادی کارت ویزیت برای معرفی خودتان تهیه کنید و روی آنها آدرس وبسایت، ایمیل و فیسبوکتان را درج کنید و در هر فرصتی آن را به دیگران ارائه دهید.
کار با مدل ها و گرفتن عکس های منحصر به فرد و شخصی از آنها کاری است بسیار مفرح، چالش انگیز و در نهایت بسیار پر ارزش.
.